Sinopsis: Catatan ini adalah cetusan
daripada peristiwa seorang bayi lelaki tersangkut di dalam lubang
kumbahan/tandas pada 26 Mei 2013M bersamaan 16 Rejab 1434H (Sabtu) di Pujiang,
Jinhua, ….., China. Kebiasaannya bayi-bayi yang terlibat dalam suasana seperti
itu akan menemui ajalnya; tetapi tidak pula bagi bayi di Pujiang itu. Allahu Akhbar.
Melalui catat ini didoakan semoga bayi tersebut sihat, mendapat lindungan Allah
s.w.t. dan menjadi insan di antara golongan pendakwah dan mujahid. Amin.
Bayi adalah suci bersih
daripada dosa-dosa. Begitu juga kanak-kanak, mereka juga terlepas daripada
dosa-dosa. Apakah dosa yang mereka lakukan sehingga dibunuh, dipulau dan dipinggarkan
oleh masyarakat? Atau masyarakat memahami bahawa apabila ibu bapanya berdosa
maka anak-anak juga turut terpalit dengan dosa-dosa mereka. Barangkali keadilan
hanya diakui oleh mereka yang menguasai penguatkuasaan undang-undang. Siapa
berkuasa, kuat dan berharta mereka adalah penegak keadilan? Sebaliknya simiskinan
adalah pembawa kesialan dan berada di bawah kongkongan dan kangkangan. Benarkah
tafsiran keadilan ditentukan oleh segelintir makhluk rakus? Semoga perkara
tersebut dijauhi daripada kita semua.
Bayi akan mengadu dengan pelbagai
perlakuannya tatkala menghadapi sesuatu situasi, antaranya ialah;
Bila tersangkut dalam lubang
kumbahan menangis,
Bila tersepit menangis,
Bila lapar menangis,
Bila susu menjadi kelat
menangis,
Bila susu ibu berubah rasa
disebabkan perubahan naluri menangis,
Bila susu tak sesuai menangis,
Bila sukatan susu tak seimbang
menangis,
Bila susu panas menangis,
Bila susu sejuk menangis,
Bila susu basi menangis,
Bila tersedak menangis,
Bila berak menangis,
Bila sembelit menangis,
Bila kencing menangis,
Bila sukar kencing menangis,
Bila sakit menangis
Bila badan ruam panas menangis,
Bila perut kembung menangis,
Bila sakit perut menangis,
Bila demam panas menangis,
Bila kesejukan menangis,
Bila kepanasan menangis,
Bila suasana bising menangis,
Bila terjaga menangis,
Bila berlaku perubahan cuaca
menangis,
Bila cuaca panas menangis,
Bila cuaca sejuk menangis,
Bila ditinggalkan menangis,
Bila tumbuh gigi sulung
menangis,
Bila terperanjat menangis,
Bila mengantuk menangis,
Bila tercucuk menangis,
Bila diherdik menangis,
Bila diperli menangis,
Bila letih menangis,
Bila dileter menangis,
Bila terhidu bau badan ia tak
biasa menangis,
Bila digendong menangis,
Bila didukung menangis,
Bila disenget menangis,
Bila dilambung-lambung
menangis,
Bila dicubit menangis,
Bila dipukul menangis,
Bila disengat menangis,
Bila digigit menangis,
Bila dikasari menangis,
Bila dibenci menangis,
Bila dicerca menangis,
Bila terhidu tumisan berlada menangis,
Bila ibunya bermasalah menangis,
Bila bapanya bermasalah menangis,
Bila ibu bapanya bermasalah menangis,
Bila ibu bapanya bertengkar menangis,
Bila menghidu disayangi
meninggalkannya menangis,
Bila merasai yang disayangi
meninggalkannya selama-lamanya menangis
Bila lagi ia menangis,
Bila keserasian dan nalurinya
tersekat ia pun menangis.
Bila pula bayi berada dalam keadaan sebaliknya ialah apabila ia
berada dalam suasana aman, selesa,
tenteram dan keperluan perutnya disediakan mengikut jadual.
Had bayi apabila ia mula
berjalan maka statusnya telah menjadi kanak-kanak. Kanak-kanak pula apabila ia boleh
mengendalikan dirinya di dikenali mumaiyz selepas itu menjadi akil baliqh.
Selepas Mumaiyz maka makamnya meningkat ke alam remaja. Keremajaan adakalanya
cepat matang disebabkan oleh persekitaran dan pergaulan yang mempengaruhi sifat
keanak-anakannya.
Dalam keadaan ibu bapa yang
hanya memiliki seorang anak; anak itu adalah raja bagi mereka. Ia bukan sahaja berlaku
di negara-negara yang padat penduduknya, masalah ekonomi, persaingan,
undang-undang yang mensyaratkan kelahiran, pelbagai kekangan dan tetapi yang pasti
memang terdapat individu menginginkan seorang anak sahaja. Di kalangan umat
Islam digalakkan memiliki anak ramai namun hanya dikurniakan anak seorang sahaja
atas pelbagai sebab musababnya. Ada kalanya langsung tiada zuriat. Bagi mereka,
anak itu adalah inspirasi, jantung hati, tempat bermanja, berhibur,
bermain-main dan sayang yang amat disayangi. Apa sahaja kehendak anak itu
sedaya upaya akan ditunaikan. Tiada kata sanggahan. Ibu bapa menjadi gusar jika
rajanya muram dan bersedih. Kesusahan, kesukaran dan masalah yang menimpa
anaknya dirasai sama seolah-olah menimpa ibu bapanya juga.
Ibu bapa yang bertanggungjawab
ialah mereka yang merasai keperluan dan kehendak anaknya menurut didikan yang
telah diberikan kepadanya. Pendidikan bagi kanak-kanak bermula dengan lahirnya
bayi sehinggalah ia berkahwin. Proses
pendidikan berterusan walaupun kanak-kanak telah melangkau di alam remaja,
bernikah dan beranak-pinak. Kesinambungan pendidikan hanya berakhir setelah
ajalnya menemui Allah s.w.t..
Bagi ibu bapa yang prihatin
kepada anak-anaknya; pendidikan tauhid dan syariat Islam adalah tonggak
kehidupan. Tanpa pendidikan tersebut pelbagai anasir boleh menyusup, meresap
dan menusuk jantung dan mempengaruhi naluri, nafsu dan akal yang akhirnya akan
menjahanamkan kehidupan. Dengan kefahaman tauhid yang tepat, benar dan lahir
daripada keikhlasan akan melahirkan insan yang membawa kepada kedamaian. Ucapan
tahniah dan syukur kepada ibu bapa yang tabah menghadapi kesukaran dunia dengan
kesabaran, ikhlas, ikhtiar, keazaman dan bertawakal kepada Allah s.w.t..
No comments:
Post a Comment